اجرای کشت فراسرزمینی به هیچ وجه نباید مسئولان و تصمیم‌گیران را از برنامه‌ریزی بلندمدت برای تولید محصولات راهبردی و استراتژیک در داخل کشور و اصلاح روند پراشکال کشاورزی داخلی غافل کند، چراکه در صورت عدم توجه به آن، فرصت کشاورزی فراسرزمینی می‌تواند به تهدیدی برای امنیت غذایی آینده ایران تبدیل شود. تقویت کشاورزی داخل نیازمند سازگاری آن با اقلیم است. با افزایش بهره‌وری آب در کشاورزی، علمی‌کردن کشاورزی و استفاده از فناوری‌های روز، حفاظت و مدیریت بهینه منابع آب و خاک کشور، تدوین و اجرای الگوی کشت متناسب با خاک، اقلیم و ظرفیت منابع آب ایران، گسترش صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی و… می‌توان در جهت اصلاح و بهبود کشاورزی داخلی گام‌های اساسی برداشت.

تحقق امنیت غذایی پایدار نیازمند برنامه‌ریزی و سازگاری با شرایط آب و هوایی کشور در طی سال‌های آینده است. امروز نیاز داریم با عبور از کشاورزی سنتی به سمت کشاورزی سازگار با اقلیم حرکت کنیم. تحقق کشاورزی سازگار با اقلیم گامی اساسی در رشد توسعه اجتماعی و اقتصادی، کاهش فقر و برابری است. امروز نیازمند برنامه‌ریزی صحیح و اصولی و مدبرانه برای کشاورزی سازگار با اقلیم ایران هستیم تا طی سال‌های آینده امنیت غذایی کشور دچار بحران نشود. برنامه‌ریزی‌های گذشته بخش کشاورزی دستاورد قابل دفاعی در زمینه سازگاری و ایمن‌سازی کشاورزی مقابل تغییرات اقلیمی نداشته‌ است.

امروز بیش‌ از پیش نیازمند تغییر در برنامه‌ریزی کلان مدیریت کشاورزی هستیم. در صورت عدم تغییر بینش و سیاست‌گذاری در بخش کشاورزی و ابعاد اقتصادی و اجتماعی وابسته به آن، سامانه‌های تولیدی در آینده نزدیک قادر به تأمین امنیت غذایی ایران نخواهند بود. برنامه‌ریزی برای سازگارکردن کشاورزی و کشاورزان با تغییر اقلیم و تغییر تدریجی روش تولید در بخش کشاورزی براساس آمایش سرزمین می‌تواند ضمن تأمین امنیت غذایی کشور، در مدیریت بحران آب ایران مؤثر باشد. برای نجات کشاورزی امروز باید به سمت کشاورزی سازگار با اقلیم و کشاورزی طبیعت‌مدار حرکت کنیم. شایسته است رئیس‌جمهور محترم، جناب آقای ابراهیم رئیسی و دولت سیزدهم برای سازگاری کشاورزی با اقلیم ایران برنامه‌ریزی علمی و مدونی داشته باشند.

تجربه سالیان اخیر نشان داده است پیوندزدن سیاست با مسائل تخصصی علم و سلامت حاصلی جز ویرانی و شرمندگی در برابر آیندگان به همراه نخواهد داشت، ازهمین رو، از تمامی افرادی که در حوزه علم قلم فرسایی می کنند، عاجزانه درخواست داریم مباحث حوزه علم و سلامت را قربانی اختلافات جناحی خود نکنند.

نیاز داریم با مدیریت بهینه الگوی مصرف آب در بخش کشاورزی از طریق بهره‌گیری از فناوری‌های مدرن آبیاری و کشاورزی، ضمن بهبود راندمان آبیاری و حفاظت و صیانت از منابع آبی کشور، زمینه گسترش تولید محصولات بیشتر و استقلال اقتصادی را فراهم آوریم تا بتوانیم از قبل صرفه‌جویی و مدیریت مناسب در بخش کشاورزی، منابع آبی جدید برای مصرف شرب تامین نماییم. پر‌واضح است که ترویج فرهنگ صرفه‌جویی در مصرف آب کشاورزی بسیار پر‌اهمیت‌تر از صرفه‌جویی در مصرف آب شهری و صنعتی است که درصد محدودتری از منابع آب کشور را مصرف می‌کند؛ بااین‌حال نباید از ترویج فرهنگ صرفه‌جویی در مصرف آب خانگی و صنعتی نیز غافل شد.