حفظ و پایداری منابع طبیعی و زیست‌بوم‌های کشور، ضرورتی انکارناپذیر است. به همین دلیل، تغییر رویکرد از مدیریت «سازه محور» به «طبیعت‌محور» امری حیاتی به شمار می‌رود. این تغییر رویکرد نه تنها به حفاظت از محیط‌زیست کمک می‌کند، بلکه تعادل بین توسعه انسانی و حفظ اکوسیستم‌ها و منابع طبیعی را نیز به ارمغان می‌آورد. رویکرد «طبیعت‌محور» با تمرکز بر عدالت زیست‌محیطی، به حفظ منابع آب، خاک و جنگل‌ها کمک می‌کند و از تخریب زیست‌بوم‌ها جلوگیری می‌کند. این رویکرد در پی توزیع عادلانه منافع و هزینه‌های زیست‌محیطی بین تمامی افراد جامعه، به ویژه گروه‌های کم‌درآمد و آسیب‌پذیر است. درحالی‌که پروژه‌های «سازه محور» اغلب نابرابری‌های زیست‌محیطی را تشدید می‌کنند، مدیریت «طبیعت‌محور» تلاش می‌کند تا اطمینان حاصل کند که تمامی اقشار جامعه از مزایای حفاظت از محیط‌زیست بهره‌مند شوند و هیچ گروهی بار نامتناسبی از تخریب زیست‌محیطی را متحمل نشود.

دماي متوسط کشور افزايش ‌يافته، ميزان بارش کشور کاهش ‌يافته، ميزان تبخير و تعرق کشور افزايش ‌يافته، نگران‌کننده‌تر اينکه الگوهاي اقليمي مي‌گويند که اين شرايط تشديد خواهد شد، به همين دليل سياست‌هاي سازگاري با کم‌آبي و گرمايش زمين بايد مورد توجه تصميم‌گيريان و تصميم‌سازان کشور قرار گيرد تا ايران را طي سياست‌گذاري علمي و کارآمد با کم‌آبي سازگار کنيم. هيچ کشوري امکان مقابله با طبيعت، گرمايش زمين و پديده تغيير اقليم را ندارد. ضمن اتحاد جهاني براي نجات زمين با کاهش گرمايش زمين، در مقياس ملي و منطقه‌اي براي مهار کردن تبعات منفي تغيير اقليم بر منابع آب بايد آماده سازگاري با کم‌آبي و تغيير اقليم باشيم.

اسرائیل از زمان اشغال سرزمین فلسطین در راستای ویران‌سازی و از بین بردن محیط‌زیست فلسطین و تبدیل آن به یک مکان غیرقابل‌سکونت و زندگی تلاش می‌کند. اقداماتی مانند ساخت دیوار نژادپرستانه حائل، ویران‌سازی جنگل‌ها و ریشه‌کنی درختان، فرسایش منابع آبی، آلوده سازی محیط به خاطر جاری کردن آب‌های فاضلاب، انتقال قاچاقی پس‌مانده‌های شیمیایی و سمی و دفن آن‌ها در زمین‌های کشاورزی فلسطین و… نمونه‌هایی از خیانت‌های زیست‌محیطی این رژیم می‌باشد. طنز ماجرا اینجاست که رژیمی با این سطح جنایات محیط زیستی، رژیمی که درصد بالایی از آب موردنیازش از طریق سرقت آب تأمین می‌شود، در نقش دلسوز بحران آب ایران ظاهر می‌شود.

تحقق امنیت غذایی پایدار نیازمند برنامه‌ریزی و سازگاری با شرایط آب و هوایی کشور در طی سال‌های آینده است. امروز نیاز داریم با عبور از کشاورزی سنتی به سمت کشاورزی سازگار با اقلیم حرکت کنیم. تحقق کشاورزی سازگار با اقلیم گامی اساسی در رشد توسعه اجتماعی و اقتصادی، کاهش فقر و برابری است. امروز نیازمند برنامه‌ریزی صحیح و اصولی و مدبرانه برای کشاورزی سازگار با اقلیم ایران هستیم تا طی سال‌های آینده امنیت غذایی کشور دچار بحران نشود. برنامه‌ریزی‌های گذشته بخش کشاورزی دستاورد قابل دفاعی در زمینه سازگاری و ایمن‌سازی کشاورزی مقابل تغییرات اقلیمی نداشته‌ است.

وضعیت منابع آبی کشور به درجه‌ای از بحران رسیده است که برای برون رفت از آن باید تصمیم‌های سخت گرفت. نهادهای سیاست‌گذار و قانون‌گذار ما هنوز نتوانسته‌اند به سیاست‌های منسجم و راهبردی در زمینه مدریت منطقی و اصولی بحران آب دست یابند. ما نیازمند برنامه جامع و کارشناسی برای مواجهه با بحران کم‌آبی هستیم و دولت نقش مهمی در این زمینه دارد. شایسته هست که کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری برنامه، طرح و استراتژی خود را برای بهبود مدیریت کارآمد منابع آب کشور ارائه دهند.